Tarihi

Galatasaray Spor Kulübü
Kuruluş:1905
Hasnun Galip Sok. No: 7-9-11 Beyoğlu
80700 İstanbul


Renkleri : Sarı - Kırmızı
Kuruluş : 20 Ekim 1905 İstanbul
Kurucular
: Ali Sami Yen, Asım Tevfik Sonumut, Emin Bülend Serdaroğlu, Bekir
Bircan, Mehmet Celal, Tahsin Nahit, Cevdet Kalpakçıoğlu, Resad Sirvani,
Abidin Daver

KURULUŞ
Galatasaray Spor Kulübü'nün kuruluş
hazırlıkları, o zamanlar Galata Sarayı Sultanisi adıyla anılan lisede
yapıldı. Sonradan kayıtlara 1 numaralı kurucu olarak geçen Ali Sami
Bey'le birlikte, Asım Tevfik, Emin Bülent, Bekir Sıtkı, Reşat Şirvani,
Celal İbrahim, Tahsin Nihat, Abidin Daver ve Refik Cevdet kurucular
olarak bilinir. 1 Ekim 1905'te Galatasaray Terbiye-i Bedeniyye Kulübü
adıyla kurulan birliğin amacını da Ali Sami Yen şöyle anlatır:
"Amacımız İngilizler gibi toplu halde oynamak, bir renge ve isme sahip
olmak. Türk olmayan takımları yenmek." Kulübün adının Gloria (Zafer) ya
da Audace(Cesaret) konulması yolunda görüşler ortaya atılmışsa da,
sonuçta Galatasaray olmasında anlaşmaya varılmıştır. Araştırmacı Cem
Atabeyoğlu, Galatasaray adının, bu takımın yaptığı ilk maçta Rum
ekibini 2-0 yenerken, seyircilerin onlardan "Galata Sarayı efendileri"
diye söz etmelerinden doğduğunu yazar. Bunun üzerine kurucular da ismi
benimserler. Artık kulübün adı bulunmuştur; "Galata Sarayı" derler.
Galatasaray Lisesi gibi Türk Milli Eğitimi'nde çok önemli bir yeri olan
kurumun bağrından çıkan Sarı Kırmızılı kulüp, kültürel boyut da dahil
olmak üzere, pek çok yönden de öncü olma niteliğini her zaman
sürdürecektir. Galatasaray'ın "1" numaralı kurucusu Ali Sami Yen,
"Ellinci Yıl" kitabında kuruluşun öyküsünü şöyle anlatır:

"1
Ekim 1905'te mektebin beşinci sınıfında edebiyat öğretmenimiz merhum
Mehmet Ata Bey'in dersi esnasında birkaç arkadaş başbaşa vererek
Galatasaray'da bir futbol kulübü kurmaya karar verdik. İlk girişimler
oyuna ve mücadeleye yönelik arkadaşlardan Asım Tevfik Sonumut, Reşat
Şirvani, Cevdet Kalpakçıoğlu, Abidin Daver, Kamil ... gibi gençlerdi.
Okulda eğitim gören Bulgar ve Sırp öğrencilerden çevik ve kuvvetli
olanlar da bize katılmışlardı. Asım'ı muhasebeciliğe, Cevdet'i ikinci
reisliğe seçmiş, kendim de reis olmuştum. Asım her hafta arkadaşlardan
birer kuruş toplamakta mahir olduğu için kendisini muhasebeci
yapmıştık. Ben Reisliği topu yağlayıp şişirmekle almıştım. Topumuza
evladım gibi bakardım. Zaten varımız yoğumuz da toptu. Mektebe gelirken
domuz sokağından geçer, domuz yağı alırdım. Topu onunla yağlar,
şişirirdim; yamasını yeni pabucumdan kesmiştim. Bunu gören arkadaşlar,
bana hepimizden fazla paye vermişlerdi. Yani o zaman reisliğe ve diğer
vazifelere payeyi en çok çalışan kazanırdı. Cevdet de ikinci reisliği
formaları yıkadığı için almıştı. Maksadımız İngilizler gibi toplu bir
halde oynamak, bir renge ve isme malik olmak ve Türk olmayan takımları
yenmekti."