Sigara harammı

Sigara çok zararlı bir
maddedir



Tütünün etkili
maddesi olan
nikotinin, bir damladan az miktarı insanı öldürür. Bir
sigara içinde
bulunan nikotin, deri altına şırınga edilirse, iki insanı
öldürür.
Tütün dumanında nikotinden başka birçok şiddetli zehirler
vardır.
Mesela bir sigara dumanında, bir miligram siyan asidi, % 5
karbon
monoksit, amonyak, % 1,5 kükürtlü hidrojen mevcuttur.

Sigara

yanarken nikotinin % 25i harap olur. % 30u dumanla havaya gider. % 45i
de
sigara içinden ağza doğru çekiliyor ise de, bunun üçte ikisi
sigaranın
soğuk kısmında sıvı halde kalıp, ağza, sigaradaki nikotinin,
ancak %
15i dahil olur. Ağza giren nikotinin mühim bir kısmı, tükürük
ile
mideye gidip mide ifrazını azaltarak iştahı keser. Nikotin, ağız ve
mide
zarlarında kana karışır. Kanla dolaşan nikotin, böbrek üstü
bezlerini
tahriş ederek adrenalin ifrazı artıp tansiyon yükselir ve
derideki
damarlar sıkışarak, renk solar, ishal yapar. Safra yollarını
daralttığından
safrası ve karaciğeri zayıf olan, fazla tütüne dayanamaz.

45
yaşın altındaki genç erkeklerden, kroner kalb hastalıklarından
ölenlerin
% 80i sigara tiryakisidir. Sigara içenlerde akciğer kanseri,
içmeyenlere
nispetle 15 kat fazladır. Akciğer kanserine yakalanan
hastaların %
94’ünün sigara tiryakisi olduğu ortaya çıkmıştır. Sigara
içmeyen
kadınlarda kısırlık % 3,8 iken, sigara içenlerde bu oran %
41’dir.
Günde bir paket sigara içilen evlerdeki çocukların da, günde 5er

adet sigara içmiş gibi olduğu tespit edilmiştir. Sigaradan bir nefes
çekip
üfleyen kimse, dumanla beraber çevreye 70 mg yanmış madde ve 25 mg

karbonmonoksit vererek etrafındakileri zehirlemektedir.

Bacaklarında
damar tıkanıklığı olan kişilerin % 90ının sigara içenlerden olduğu ilmi
bir gerçektir. Sigara içenle, sigara ile kirlenmiş havayı teneffüs eden
arasında, gördüğü zarar bakımından fark azdır. Sigara içilen yerde
duran,
% 70 sigaranın zararından etkilenir. Gerek hamilelik öncesinde,
gerekse
hamile ve emzikli iken sigara ve alkole devam eden ana babalar,
çocukların
hayatlarına kastetmiş sayılırlar. O halde ilk fırsatta
sigarayı
bırakmaya çalışmalıdır.

Sigarayı bırakmak için
1-
Sigarayı bırakmaya kesin karar verip bu işte iradeyi sonuna kadar
kullanmak
gerekir.

2- Sigarayı birden bırakınız! Zira
birden
bırakmanın daha başarılı olduğunu tecrübeler göstermiştir. Birden

bırakamayan da yavaş yavaş bırakmalıdır.

3- İlk
iş olarak
sigara içen ve sizi sigaraya iten arkadaşlardan ve onlarla
işbirliği
yaptığınız çevreden uzaklaşınız! (Kahvehane, oyun yerleri
vs.)

4-
Sigara içen ve sigarayı hatırlatan
her şeyden uzak durun! (Sigara
paketi, kibrit gibi)

5-
Sizde sigara arzusu uyandıran
yiyecek ve içeceklerden uzak durunuz.
Genellikle sebze, meyve ve sulu
yiyecekleri tercih edin.

6-
Bilhassa sigara arzusu arttığı
hallerde bir bardak su içiniz!

7-
Planlı, disiplinli ve
faal bir yaşama şeklini benimseyiniz!

8-
Sizi strese
sokacak konulardan ve tartışmalardan uzak durunuz!

9-
Boş
zamanlarınızı faydalı çalışmalarla ve açık havada yürüyüşlerle
değerlendiriniz.

10-
Mümkünse birkaç arkadaşla, grup
halinde bırakın!

11-
Sigarayı bıraktıktan sonra, her geçen
günün sağlığınıza
getirdiklerini hatırlayarak kendinize olan güveni
pekiştirmelisiniz!

12-
Bu arada kilo almaktan korkulursa,
şekerli, tuzlu, unlu, nişastalı
ve fazla yağlı yiyeceklerden uzak
durmalıdır.

13-
Sinirlerin güçlenmesi ve fizik
mukavemetin artması bakımından B
vitaminince zengin gıdalar tercih
edilmelidir!

14-
Gece hayatından uzak durmalıdır!

15-
"Bir
tane sigaradan ne çıkar" gibi aldatıcı tekliflere kanmayınız!
Zira,
bu tek sigaranın bu yoldaki bütün emeklerinizi boşa
çıkarabileceğini
unutmayın!

16- Şimdi bazı ilaçlar
çıkmıştır.
Sigarayı bırakmakta büyük rolleri vardır.

Tütün içmek haram mı?




Sual: Tütün,
sigara
içmek haram mıdır? İslam âlimleri bu konuda ne bildirmişlerdir?
CEVAP

Dürr-ül-muhtar kitabının beşinci cildinde buyuruluyor ki:
Hanefi
âlim İbni Nüceymi Mısri, Eşbah kitabında diyor ki:
Âyet-i

kerimede ve hadis-i şeriflerde haram olduğu bildirilmeyen şeyler,
aslı
üzere helal olur. Veya helal ve haram diye hüküm verilemez.
Hanefi ve
Şafii âlimlerinin çoğu, böyle şeyler helal olur dedi. İbni
Hümam, Tahrir
kitabında da böyle söylüyor. Bunun
için, Besmele ile kesildiği
bilinmeyen hayvana ve zararı görülmeyen
ota helal denir. Tütün de
böyledir. Âlimlerin çoğuna göre, helaldir.
Birkaçına göre ise, hüküm
verilemez. [Uyun-ül-besair’de, Hamevi Eşbahı
şerh ederken,
(Buradan tütün içmenin helal olduğu anlaşılıyor)
buyuruyor.]

Hanefi
âlimlerinden, Şam müftüsü, Abdürrahman
İmadi, Hediye adındaki
kitabında, (Tütün; soğan,
sarmısak gibi mekruhtur) buyurdu. İbni
Abidin, bu
satırları açıklarken buyuruyor ki:
Vehbaniyye
şerhinde,
(Tütün içmek ve satmak yasak edilmelidir) diyor. [Tütünü yasak
eden
dördüncü Murad han zamanında bulunan Şernblali de, (Halife
mubahları
yasak edince haram olur) diyerek, tütün yasak edilmeli demiş,
fakat
yine de haram veya mekruh dememiştir.]

Mısır’da, Maliki
âlimlerinin
büyüklerinden Ali Echüri hazretleri tütünün helal
olduğunu
bildiren kitap yazıp, dört mezhep âlimlerinin, tütünün helal
olduğunu
bildiren fetvalarını nakletmiştir.

Abdülgani Nablüsi
hazretleri de tütünün mubah olduğunu bildiren, Essulhu
beynelihvan
kitabında diyor ki:
Tütün bazılarına zarar
verirse, yalnız bunlara
haram olur, başkalarına haram olmaz. Bal,
safra hastasına zarar verir.
Fakat, başkalarına haram değildir. Her
şey aslında helaldir. Haram veya
mekruh diyebilmek için, delil
lazımdır. Şarap habislerin en kötüsü iken
ve Resulullah İslamiyetin
bildiricisi olduğu halde, şaraba haram demedi.
Âyet-i kerime ile
yasak edilmesini bekledi. O halde, tütün içmek
mubahtır, helaldir.
Kokusu ise tab’an mekruhtur. Şer’an mekruh değildir.


İbni
Abidin hazretleri devam ederek buyuruyor ki:
Tütün

içmek Şafii’de haram değil, tenzihen mekruhtur. Hatta, zevce tütünü
bırakınca,
zarar görmezse, meyve gibi olur. Kocasının tütün parası
vermesi
lazım olur. Tütünü bırakınca, kadın zarar görürse, ilaç gibi
olur.

Tütünü
haram sananların vesika olarak ileri sürdükleri, Berika
kitabının sahibi Muhammed Hadimi hazretleri diyor
ki:Bazıları,
(Tütün ve kahve kullanmak da, âdette bid’attir. İkisi
de haram değildir
ve mekruh da değildir. Doğrusu da budur. Bunlara
haram diyen, âdette
bid’ati haram etmiş olur) dedi. Bize göre, kahve
belki böyledir. Fakat,
bunu da, kullanmamak daha iyidir. Çünkü,
hakkında söz birliği yoktur.
Tütüne gelince, haram olmadığı doğru
ise de, mekruh olduğunda şüphe
yoktur. Çünkü, helal olmasında söz
birliği yoktur. Hadis-i şerifte, (Soğan,
sarmısak yiyen,
mescidimize gelmesin) buyuruldu. Çünkü, melekler
pis
kokudan incinir. Cüzzam, baras hastaları, yarası kokanlar, üzeri
balık
kokanlar da böyledir. Tütünü içmek de bunun için mekruh olur dedi.

Salih olan kimse, bu hadis-i şeriften korkarak tütün içmez. (Berika)


Abdülgani Nablusi hazretleri diyor ki:
Tütün ve
kahve
için çeşitli şeyler söyleniyor ise de, sözün doğrusu, ikisine
de haram
ve mekruh dedirtecek bir sebep yoktur. Her ikisi de,
(Âdette bid’at)dir.
Herhangi bir sebep göstererek bunlara haram
diyen kimse, âdette bid’at
olan şeye haram demiş olur. Âdette
bid’ate haram denilemeyeceğini,
cumhuri ulema bildirmiştir. (Hadika
s.143)

İsmail Hakkı
hazretleri, ilk zamanlarında tütünün
haram olduğunu yazmıştı. Çünkü,
sultan Murad, tütün içmeyi yasak
etmişti. İçen öldürülüyordu. Bu âlim,
tütüne değil, tütün içmeye,
idama sebep olduğu için haram demişti.
Hükümet, tütün yasağını
kaldırdıktan sonra, yazdığı kitabında, tütünün
haram olmadığını
bildirmiştir. [Bursa’da Orhan kütüphanesinde bu kitap
vardır.]

Maliki
âlimlerinden Ali Echüri hazretleri
buyuruyor ki:
Tütün,
aklı gidermiyor. Necis de değildir. Böyle
olunca, tütün içmek haram
değildir. Başka türlü zararlara sebep olursa
haram olur. Zarar
vermeyen kimseye haram değildir. Afyonu, aklı
gidermeyecek az
miktarda yemek caiz olduğu gibi, tütünü de aklı
gidermeyecek
miktarda içmek caiz olur. Bu ise, insanlara göre ve içilen
miktara
göre değişir. Bir kimsenin aklını gideren miktar, başkasının
aklını
gidermez. Tütün haramdır, diye kesin söylenemez. Bunu ancak din
cahili
olan söyler. Aklı gidermeyince, helal olduğu anlaşılmaktadır.
Tütün,
israf olduğu için haramdır da denilemez. Çünkü, mubah olan şeyi
almak
için verilen mal israf olmaz. Zararlı olduğundan haramdır demek de

ilmi bir söz değildir. Çünkü, zarar verene haram olur. Zarar vermeyene
haram
olmaz. Hanefi âlimlerinden şeyh Muhammed Nihriri,
uzman
doktorun sözü ile veya tecrübe ile zarar verdiğini anlayan
kimseye tütün
içmek haram olur. Böyle kesin anlaşılmadıkça, helal
olduğuna fetva
vermiştir. Tütün hakkında bir hadis yoktur. Hanbeli
âlimlerinden Meri
bin Yusüf Mukaddisi, Tahkikul-burhan
fi-şanid-duhan kitabında,
başka zarar vermedikçe tütünün
haram olmadığını, ateş dumanını ağza
çekmek gibi olduğunu, bunun
haram olacağını ise kimsenin bildirmemiş
olduğunu yazmaktadır. Yeni
meydana çıkan bir şey, mubaha benzerse mubah
olur. Harama benzerse
haram olur. Aklı olan bir din adamı, tütünü elbet
mubahlara
benzetir. Zarara sebep olmadıkça haram diyemez. Aklı
gidermeyecek
kadar tütün içmenin haram olmadığını dört mezhep âlimleri
sözbirliği
ile bildirmişlerdir. (Gayet-ül-beyan)

Tütün,
aklı
giderir veya zarar verirse yahut nafakası vacip olanın nafakasını
terke
veya namazın vaktini kaçırmaya sebep olursa, haram olur.
Başkalarının
içmesi haram olmaz. Uyuşturucu maddenin aklı gidermeyen
kadar az
miktarını satmak da caizdir. (Celal-ül-hak fi keşfi ahvali
şiraril-halk)

Tütün
içmek, alkollü içkiler ve afyon, morfin,
esrar ve benzerleri
uyuşturucu maddeler gibi, haram edilmemiştir. İbni
Abidin, (Zebaih)
kısmında, (Allahü teâlânın, helal ve haram diye
açıklamadığı
şey, Allahü teâlânın af ettiği şeylerdendir) hadis-i
şerifini
yazarak, haram olduğu bildirilmeyen ve haram edilmiş olanlara
benzemeyen
her şeyin mubah olduğunu göstermektedir.

Kötü
alışkanlık,
haram işlemeye alışmak demektir. Haram olmayan şeyi
kullanmaya kötü
alışkanlık denmez. Boğazına düşkün olanlar, yiyeceğe
benzetilemez
diyerek de tütünü kötülüyorlar. Tütün bitkisini yakıp,
dumanını
çekmek, ihtiyaç değil, caiz olmaz diyorlar. Günnük, ud ağacı,
tütsü
otunu yakıp koklamak mubahtır. Bunlar, yenmez, içilmez, caiz olmaz

denemez. Ölülerde ve dirilerde kullanılması sünnet olan şeyi de,
yakılıp
dumanı savruluyor diye, kötülenemez. Bunlar ve pis kokulu otlar,

Araf suresindeki, (Yerden çıkardığı ziynet) kelimesine
dahil
olunmuştur. İbni Abidin hazretleri buyuruyor ki:
(Çok
yiyince sarhoş
eden katı madde ve otların aslı temizdir, mubahtır.) (Redd-ül-muhtar
5/ 295)

Bir kimseye zarar veren mubah şey, ona haram olur. Zarar
vermediği kimselere haram olmaz. Aşırı içen bazı kimselere zarar
verirse,
bunların çok içmesi haram olur. Fakat, bunların az içmelerine
ve
zarar görmeyenlere de haram olur denilemez. Çoğu zarar veren şeyin
azı
da haram olur demek pek yanlıştır. Her şeyin çoğu zarar verir.
Ekmeğin,
suyun da çoğu, zarar verir. Bunun içindir ki, doyduktan sonra
yemek
haramdır. Fakat, çoğu zarar veriyor diye, az yemek, içmek, haram
olur
mu?

Abdülgani Nablusi hazretleri buyuruyor ki:

Yemesi,
içmesi zararlı olanlar üçe ayrılır:
1-
Öldürücü olanlar. Her
zehir, cam tozu ve benzerleri böyledir.
Bunları yemek, içmek haramdır.
2-
Öldürücü
olmayanlar. Toprak, çamur, kil ve benzerleri böyledir. Bunları
çok
yemek, içmek mekruh olup, zararsız miktarları mubahtır.
3-
Organlarında zafiyet olanlara zarar verenler. Sağlam olanlara zarar
vermezler.
Bazı kimselere balık eti, süt, yumurta, biber gibi şeyler
zarar
verir. Bunlar, yalnız zarar verenlere haram, mekruh olur. Zarar
vermeyenlere
ise mubahtır. (Hadika)

Tütüne zararlıdır
diyenler
üçüncü maddeye dahil ediyorlar. Her içeni öldürücü bir zehir
olduğunu
bildiren bir ilim adamı yoktur. Tütündeki nikotinden dolayı,
günde
bir iki sigara içen zehirlenir diyen de yoktur. Çünkü bu söz,
havada,
boğucu olan karbondioksit gazı bulunduğu için, nefes alan
zehirlenir
demeye benzer. Nikotinden çok daha zehirli olan siyanür
asidi, acı
bademde de vardır. Bu zehirden dolayı acı badem yemek
haramdır,
mekruhtur diyen yoktur. Her şeyi fazla yemek, içmek zararlı
olur.
Aşırı tütün içmek elbette zararlıdır. Bunun için sigara herkese
zararlıdır,
kansere sebep olur diyerek, günde 1-2 sigaranın da zararlı
olacağını
sanmak, bu yüzden haram veya mekruh demek ilme aykırıdır.
Hanefi
âlimi seyyid Ahmed Tahtavi diyor ki: Şafii âlimlerinin çoğu, tütüne
tenzihen
mekruh dedi. Hanefi mezhebinde, soğan, sarmısak gibi tenzihen
mekruhtur.(Dürr-ül-muhtar
haşiyesi)

İbni Abidin,
abdestin
sünnetlerini anlatırken diyor ki:
Pezdevi üsulünde
denildiği
gibi, haram olduğu açıkça bildirilmeyen her şey, sözbirliği
ile
mubahtır. Çünkü, Allahü teâlâ Bekara suresinde, (Yerlerde olan
her
şeyi sizin için yarattım) mealindeki âyet-i kerimede, hepsinin

mubah olduğunu bildirmektedir. Tahrir kitabında
bildirildiği
gibi, Hanefi ve Şafii âlimlerinin çoğunluğuna göre, her
şey
yaratılışında helaldir. Ekmel-üd-din, (Pezdevi)
şerhinde de böyle
bildiriyor ve bir şeyin haram olduğunu işitmeyen
kimselerin, o şeyi
yemesi mubahtır diyor.
İmam-ı Muhammed, (Leş
ve şarap, yasak
edildikten sonra haram oldu) diyerek, her şeyin
aslında mubah olduğunu,
yasak edilince haram olduklarını bildiriyor.

Milyonlarla
salih
Müslümanın ve halife-i müsliminin, şeyh-ül İslamların
kullandığı şeye,
kendi aklı ile kötü alışkanlık demek, bunu
haramlara benzetmeye
kalkışmak, ancak cahillerin yapacağı iştir. İkinci
Abdülhamid han
tütün içerdi. Kendisine Şemdinan ve İskeçe
şehrinden tütün gelirdi.
İskeçe, Şemdinan ve Samsun tütünleri,
kıyılmış halinde, latif
kokmaktadır. Çubuğa koyup içerlerken, etrafa
hoş kokusu yayılmaktadır.
Bozuk, karışık tütün içerken iyi
kokmazsa, halis ve hoş kokulusu
kötülenemez. Acı biberi sevmeyen
kimse, tatlı biberi, hatta acısını da
kötüleyemez. Bunlara mekruh
diyemez. Eğer derse, sözünün kıymeti olmaz.
Herkes, sevmediği şeye
haram, mekruh derse, din-i İslam, Hıristiyanlığa
döner. Onun gibi
karmakarışık olur.

Tütünü bırakmak nefs ile
mücadele sevabı
kazandırmaz. Bedene ihtiyacını vermemek, zulüm olur.
Günah
olur.
Nefs, ihtiyaca kavuşmakla doymaz. İhtiyaçtan fazlasını ve
haramları
ister. O halde, nefsle mücadele, haramlardan ve mubahların
fazlasından
sakınmaktır. Günde bir kere tütün içmemek, nefsle mücadele
değildir.
Tütünü, sıhhate ve keseye zararlı olacak miktarda fazla
içmemek
mücadeledir. Yalnız tütün ile değil, bütün mubahlarla da nefs
mücadelesinin
böyle olması gerekir.

Tütünü, afyona benzetmek de,
onun
herkese haram olacağını göstermez. Tersine olarak, zarar yapmayacak

kadar az içenlere mekruh bile olmadığını, gösterir. Çünkü müctehidler,
afyon
gibi uyuşturucu maddeleri, haram olan içkilerden ayırmaktadır.

Dürr-ül-muhtar
3. cilt, 166.sayfada, (Benc veya Ban otu denilen uyuşturucu otu yemek
mubahtır.
Çünkü ottur. Bununla sarhoş olmak haramdır) diyor. İbni
Abidin
hazretleri bunu açıklarken buyuruyor ki:
(İmam-ı
Muhammede
göre, çoğu sarhoş edenin azı da haram olması, sıvı olan
içkiler
içindir. Böyle olmasaydı, safran, anber gibi, fazlası sarhoş
eden
birçok katı maddelerin az miktarını yemek de haram olurdu. Bunlara
haram
diyen hiçbir âlim yoktur. Ban otu ve benzeri zehirli otların necis

olduğunu hiçbir âlim bildirmedi. Ban otunun ilaç olarak kullanılması
caizdir.
Aklı giderip keyif verici olarak kullanılması caiz değildir.
İmam-ı
Muhammedin sözü sıvı haldeki içkiler içindir. Ban otu ve
benzerleri,
katı oldukları için, ancak sarhoş olmak için kullanılmaları
haram
olur. Bu da, çok miktarda kullanılmaları haram olur demektir. Az
miktarda
kullanılmaları haram olmaz. Mesela, Amber ve benzerlerini koku
için
ve Skamonya denilen zehirli mahmude otunu müshil olarak kullanmak
ve
diğer katı zehirli ilaçları az miktarda kullanmak haram olmaz. Caiz
olur.
Zarar veren çok miktarlarını kullanmak haramdır.) [Redd-ül
muhtar]

Tütün
abes de değildir. Abes, faydasız iş yapmaya,
boş yere vakit
geçirmeye denir. Çalgı ile, oyun ile vakit geçirmek
böyledir. Tütün,
vakit öldüren bir iş değildir ki, abes denilsin. Tütün
içmek,
faydalı iş yapmaya mani olmuyor. Tütün içerken kitap okunur.
Misafir
ile sohbet edilir.

Büyüklerin yanında, camilerde,
vaazlarda,
muhterem yerlerde içilmemesi de, haram veya mekruh olacağını
göstermez.
Büyüklerin yanında yatılmaz. Bunlara ve Kâbe’ye karşı ayak
uzatılmaz.
Vaazda, derste ekmek bile yenmez. Böyle, birçok yerlerde ve
sıkıntı
duyanların yanında yapılmayan çok şey vardır ki, başka yerlerde
ve
yalnız iken hiçbiri haram veya mekruh değildir. Camide alış veriş
etmek,
yüksek sesle konuşmak, kan aldırmak mekruhtur. Fakat bunlar, cami

dışında mekruh değildir.
İhtiyaç deyince yalnız yiyip içecekleri
anlamak,
pek basit bir görüştür. Bedenin, ruhun çeşitli ihtiyaçları
olduğu,
din kitaplarında yer almaktadır. Bütün duyu organlarımızın
farklı
ihtiyaçları olduğu gibi, sinir sisteminin, hatta her organın ayrı

ihtiyaçları vardır. Bu ihtiyaçların, ekmek, su gibi önemli olduğu,
herkesçe
bilinmektedir. Fıkıh kitaplarında, akla gelmeyen, çeşitli
ihtiyaçlar
görüyoruz. Mesela, Dürr-ül-muhtar’da, (Burnu ve teri
silmek
için mendil satın almak, ihtiyaç için olursa caizdir. Gösteriş
için
olursa, tahrimen mekruhtur) diyor.

Görülüyor ki, bir şeyi
kullanmak
bile, niyete göre ihtiyaç olmaktadır. Doyduktan sonra yemek
haramdır.
Fakat, oruç tutmak veya misafiri utandırmamak için olunca,
helal,
hatta sevap oluyor. Misafire ikram için, haram, helal oluyor da,
haram
olmayan tütünü ikram etmek neden suç olsun? Tütünü kötüleyenler,
bu
hücumlarını, keşke, İslamiyet’in haram ettiği şeylere karşı
yapsalardı,
çok sevap kazanırlardı. İslam’a büyük hizmet etmiş
olurlardı.
Fakat, şeytan herkesi bir taraftan yakalıyor. Hem İslamiyet’e

saldırtıyor, hem de, ibadet yaptığını sanarak, kibre, ucba sürüklüyor.
Bunları
anlamadan konuşmak, dine de, söz sahibine de kusur getirir.
Hissi,
yani kendi görüşlerini, dinin emirleri ve yasakları durumunda
göstermeye
kalkışmak ve yapılan işlerin, helal mi, haram mı olacağını
ayırırken
taassuba kapılıp, nasslara dayanmamak felakettir.

Birkaç

âlim ise, nafakadan kesilmesi, dumanı ile başkasını rahatsız etmesi,
çok
içerek bedene zarar vermesi... gibi şartlarda tütüne haram veya
mekruh
demişlerdir. Yoksa, mücerret [soyut olarak] tütünün içilmesini
kötüleyen
hiçbir âlim yoktur. El-Ukud-üd-dürriyye’nin ve Hadika
ikinci cildinin sonunda, tütünün haram olmadığı vesikalarla ispat
edilmiş
ve Tahtavi’nin Merakıl-felah haşiyesi, orucu
bozanlarda
da uzun yazılıdır.

Şam âlimlerinden Mustafa
Rüştünün Tuhfet-ülihvan
ma kile fiddühan kitabında,
insanın sıhhatini bozan, zarar veren
şeyleri ve israfı uzun
anlattıktan sonra, tütünün böyle olmadığını
bildiriyor. Tütüne haram
demek, vera ve takva da olmaz. Vera sahipleri,
Allahü teâlânın
haram etmediği şeye, haram diyemez diyor. Hanefi
âlimlerinden allame
Abdüllah bin Muhammed Nihriri ve Şafii âlimlerinden
Ali bin Yahya
Nevreddin Ziyadi ve Abdürraufi Münavi ve şeyh Ali Şevberi
ve şeyh
İsmaili Sencidi ve Maliki âlimlerinden allame Külli ve Hanbeli
âlimlerinden
şeyh Meri, tütünün haram olmadığına fetva vermişlerdir
diyor.
Zararı ve lüzumu olmayan şey için mubah, zihin durgunluğunu
giderip,
hafızasını kuvvetlendirene mendub, terk edince zarar verene
vacib,
kullanınca zarar verene haram, içmek istemeyene, tütün içmesi
mekruh
olur, diyor. Şarap böyle değildir. Şaraba alışan, tevbe etse,
şarabı
terk ettiği için hasta olup, ölse, sevap olur.

Âlimlerin
çoğu
tütüne mubah demiştir. Mesela Şeyh-ul İslam Ebülbeka, Ahmed bin

Ali Hariri, İsmail Meraşi, kadi Abdürrahim, Ganim bin Muhammed
Bağdadi,
Şeyhul İslam Behai, Muhammed Tarsusi, Muhammed Kehvaki,
Mısır
âlimlerinden Yusüf Decvi ve Muhammed bin Abdülbaki Zerkani,
allame
Abdülgani Nablusi, Abdürrahman bin Muhammed İmadi, allame Ali
Echüri,
Mahmud-i Samini, Osman Bedreddin, seyyid Abdülhakim efendi,
büyük âlim,
veliyyi kâmil mevlana Halid-i Bağdadi
hazretleri buyuruyorlar ki:
(Zarar
ve alışkanlık yapmayacak
kadar az içilen tütüne haram ve mekruh
demekten sakınmalı, kesesine
ve sıhhatine zarar vermeyecek kadar az
içenleri fasık, günahkâr
bilmemelidir.)

Tütün içmek israf
mıdır?
İsraf,
malı haram olan yere vermektir. Azı da, çoğu da
israf olur. Büyük
günah olur. İçki ve kumar için vermek böyledir. Sigara
haram
olsaydı, buna az veya çok verilen para israf olurdu. İmam-ı
Rabbani
hazretleri buyuruyor ki:
(İnsanın bazı arzuları,
tabiatından
ileri gelmektedir. Hiç kimse bu isteklerden kurtulamaz.
Mesela,
sıcakta, insanın tabiatı serin bir şey içmek ister. Soğukta,
sıcak
bir şey ister. Böyle istekleri yapmak nefse uymak değildir. Çünkü,

tabiatımızın zaruri istekleri mubahtır. Bu ihtiyaç maddelerini lazım
olduğu
kadar kullanmak sünnettir. Çünkü, bu tabii istekler nefsi
emmarenin
arzularının dışındadır. Nefs, mubahların lüzumundan fazlasını
ve
haramları ister.) [Mektubat 3/27]

Malı, ihtiyaç
olan
mubahlara harcamak israf değildir. Günah olmaz. Sigaraya
alışmış
kimsenin tabiatı ekmek ister gibi, tütünü istiyor. Böyle
kimsenin,
ihtiyacı kadar kullanması israf olmaz.

Tab’an
mekruh
Sual:
Tab’an mekruh ne
demektir?
CEVAP
Tab’an mekruh,
insanın
tabiatına çirkin gelen, tiksindiren şey demektir. Çiğ soğan ve
sarımsak
yemek gibi. Bunları yemek mubah, yani dinen mekruh değildir.
Kokusu
rahatsız ettiği için, tab’an mekruhtur. Dinen mekruh değildir.

Muz,
kivi ve sigara
Sual: Kur’anda ve hadiste, sigaranın mubah
olduğuna
dair bir delil var mıdır?
CEVAP
Dinimizde mubah
olan
şey için delil aranmaz. Haram olan şey için delil sorulur. Mesela
muzun,
kivinin mubah olduğu Kur’an-ı kerimde ve hadis-i şeriflerde
olmaz.

Sigara
Sual:
Tam İlmihal’de sigaraya mubah
deniyormuş. Öyle midir?
CEVAP
Tam
İlmihal nakle dayanır.
Tütün bahsinde de âlimlerden nakil
yapılmıştır. Tam İlmihale itiraz eden
oradaki âlimlere itiraz ediyor
demektir.

Tam İlmihal’de diyor
ki:
Tütüne haram diyen
birkaç âlim ve mekruh diyenler oldu. Dikkat
edilirse, bütün bu
kitaplarda, tütünün haram olmasında bazı şartlar
bildirilmekte,
haram olmasını (Nafakadan kesilmesi, dumanı ile başkasını
rahatsız
etmesi, çok içerek bedene zarar vermesi... gibi şeylere)
bağlanmakta,
bu şartlar için kötülenmektedir. Yoksa, mücerret tütünün
içilmesini
kötüleyen hiçbir âlim yoktur. O halde, sigara içmenin
kötülenmesine
sebep olan şartları taşımayan bir kimsenin az miktarda
tütün
içmesine, haram ve mekruh denmemiştir.

Sigara haram değildir




Sual: Bir
tasavvuf
kitabında, (kahve, tütün, tömbeki, esrar, şaraptan daha kemdir)

deniyor. Kahve, tütün, şaraptan daha kötü nasıl olabilir?
CEVAP
Kitaptaki
ifadelerde bir nakil hatası olabilir. İstanbul Üniversitesi
yayınlarından
Gıda Kimyası kitabında deniyor ki:
(Çaydaki tein ile,
eskiden
ayrı bir alkaloit olarak kabul edilen Kafeinin aynı olduğu
tespit
edildi. Çayda %2,5-3, kahvede ise %1,3 oranında kafein bulunur.
Kafein,
zihni açar, kan dolaşımını artırır, vücuda sıcaklık verir, yorgunluğu
giderir,
sindirimi kolaylaştırır. Fazlası sinir sistemi üzerinde etki
yapar.
Kalb hastalıklarında, sinirleri zayıf insanlarda ve çocuklarda az

miktar kahve bile fena etki yapabilir.) [s. 658]

Çaydaki

kafein, kahvedekinden iki misli fazladır. Kahvedeki kafeine haram
denirse,
çaydakine de haram denmesi gerekir. Çoğu zarar veren şeyin,
zarar
verecek miktarını kullanmamalıdır! Vücuda zarar verecek kadar çok
yemek
de haramdır. Bazı gıdalar, bazı hastalara zararlıdır. Vücuda zarar

verdiği bilinen şeyleri kullanmak doğru değildir. Bir kimseye kahve ve
çayın
fazlası zarar veriyorsa az içmeli, azı da zarar veriyorsa hiç
içmemelidir!
Hastaya haram olan bir şey, sağlama da haramdır denmez.
İmam-ı
Münavi hazretleri, Camius-sagir şerhinde kahve içmenin
haram
ve mekruh olmadığını bildirmiştir. (Hadika s.143)

Çay
ve kahvedeki kafein, tütündeki nikotin, fazla alınırsa elbette zararlı
olur.
Çoğu zarar veren mubah bir şeyin, zarar vermeyen az miktarının
kullanılması
haram değildir. Alkollü içkilerin ise, hiç zarar vermese
de,
damlası haramdır. İmam-ı Nevevi hazretleri buyuruyor ki:
Sıvı
içkilerin
azı da haramdır. Esrarın sarhoş etmeyen miktarını ilaç olarak
kullanmak
caizdir. (Mühezzeb)

Afyonun da sarhoş etmeyen
az
miktarı haram değildir. (Feth-ur-rahim s.30)

İbni

Hacer-i Mekki hazretleri buyuruyor ki:
Afyon ve diğer zehirli
otların
alınan çok miktarları haramdır, fakat az miktarlarını ilaç
olarak
kullanmak caizdir. (Zevacir)

Uyuşturucu benc otu

mubahtır. Bununla sarhoş olmak haramdır. (Dürr-ül Muhtar
c.3, s.166)

İbni
Abidin hazretleri, bunu açıklarken
buyuruyor ki:
Benc otunu ilaç
olarak kullanmak caizdir. Sarhoş
edici miktarı caiz değildir. (Çoğu
sarhoş edenin azı da
haram olur) hadis-i şerifi sıvı içkilere
mahsustur. Zehirli
bitkileri ve sarhoş edici katı ilaçları az miktarda
kullanmak haram
olmaz. (Redd-ül Muhtar c.5, s.295)

Ali
Echuri
hazretleri, (Tütün içmek aklı giderir veya nafaka temininin
terkine
sebep olursa, haram olur. Böyle bir durum olmazsa haram olmaz)
buyuruyor.
(Gâyet-ül-beyan)

Tütün mubahtır. (Essulh-u

beynel-ihvan, El-ukudüddürriyye, Tahtavi, Berika)

Bursalı

İsmail Hakkı hazretleri, ilk yazdığı kitaplarında, tütüne haram
diyordu.
Çünkü zamanın padişahınca tütün yasaklanmış, içene ceza
veriliyordu.

Tütüne
israf yönünden hiçbir âlim haram
dememiştir. Fakirin su yerine meşrubat
içmesi israftır, fakat
alıştığı için çay, kahve veya tütün içmesi israf
olmaz.
Şafii
âlimlerinin çoğu, sigaraya tenzihen mekruh dedi.
Hanefi’de, soğan
sarmısak gibi, tenzihen mekruhtur. (Tahtavi)

Büyük
bir âlim, mubah olan bir şeyi yasaklarsa, talebelerinin itaat ederek, o
şeyi kullanmamaları gerekir. Fakat bu herkese şamil edilemez.

Ceffel kalem konuşanlar




Sual: Ehl-i
sünnet
olarak bildiğimiz bir hoca, “Eski zamanlarda sigaranın zararı o
günkü
teknoloji ile tamamen anlaşılmadığı için, âlimler sigaraya
ittifakla
mubah demişlerdir. Ancak fıkıhta, (Zararı kesin olan şey
haramdır)
kaidesi vardır. Bugünkü bilim adamları da ittifakla,
sigaranın
zararlı olduğunu söylüyor. Bu bakımdan sigara kesinlikle
haramdır”
dedi. Bir ateist de, “Eskiden domuzda trişin ve başka zararlı
maddeler
olduğu için İslamiyet yasaklamıştı. Bugünkü teknoloji ile domuz

etindeki bütün zararlı maddeler yok ediliyor, fazla yağı da alınarak
taze
kuzu eti gibi yapılıyor. Bu bakımdan yenmesinde mahzur kalmıyor”
demişti.
Aynı mantıkla, bir bardak biranın zararı olmaz. Halbuki haram
olması
için illa zararlı olması gerekmiyor. Besmelesiz kesilen kuzu eti
de
haramdır. Dinde bildirilen bir harama, az miktarının zararı yok diye
haram
değil demek yanlış değil mi?
CEVAP
Bazı şeyler
bazı
kişilere zararlıdır, bazılarına zararlı değildir. Bazılarına
zararlıdır
diye herkese haramdır denilemez. Bir de bir şeyin az
miktarı zararsız
olur da çok miktarı zararlı olur. Mesela eterin azı
ayıltır, çoğu
bayıltır. Eter zararlıdır, azı da haramdır denemez.
Afyon gibi
uyuşturuculardan yapılan ilaçlar vardır. Az miktarları
faydalıdır, çok
miktarları zararlıdır. Çoğu zararlı diye azına da
haram demek yanlıştır.
(Çoğu sarhoş eden şeyin azı da
haramdır) kaidesi sıvı içkiler
içindir. Katı maddelerin az
miktarlarını ilaç olarak kullanmakta mahzur
yoktur.

Tanıdığımız
salih Müslüman ve branşında uzman bir doktor
diyor ki:
“Bazı
astım hastalarına bir tek sigara bile zararlıdır.
Hastalıksız
insanlara, birkaç tane sigaranın zararı olmaz. Bazı
kimselere 5-10
tanesi, hatta 20 tanesi bile zararlı değildir. Çilek,
patlıcan gibi
bazı besinler alerji yapar, yani zararlıdır. Kendisine
zararı
dokunan şeyleri elbette yememek gerekir.”

Bir tek
sigaranın
tütününü içmek yerine, ekmeğin arasına koyup yense vücuda bir
zararı
olmaz. Eskiden ceffel kalem diye bir tabir
kullanılırdı.
Düşünülmeden, hemen söylenen sözlere denirdi. Sigaraya
da, az çok kaydı
koymadan, ceffel kalem haram demek büyük veballi
iştir.

İkincisi
asrımıza kadar gelen İslam âlimleri, sigaraya
mubah dediğine göre, o
günkü teknolojiyle zararı bilinmediği için
denmiş demek de, İslam
âlimlerini ceffel kalem suçlamak olur. İslam
âlimleri, bilmediği bir
şeye haram veya helal diyecek kadar sorumsuz
kimseler midir?
Resulullahın vârisi olan İslam âlimlerini suçlamak
vâris sahibi
Resulullahı üzmez mi?

Dinde bildirilen bir
harama, az miktarının
zararı yok diye haram değil demek çok
yanlıştır. Tersi de böyledir.
Mubah olan bir şeyin çoğu zarar
veriyorsa, azına da haram demek çok
yanlış olur. Mesela yemek yemek
mubahtır, çok yenince haram olur. Azına
da haram demek çok
yanlıştır. Aynı mantıkla, faydası tam tespit
edilemeyen farzların da
terki mümkündür demek doğru mu?

Harama
mubah demek nasıl
küfrü gerektiriyorsa, mubaha da haram demek aynı hükme
girer. Din
hakkında hüküm verirken, Allah’tan korkmalıdır.

Sigara ve saygısızlık




Sual:
Felsefeci bir
hoca, (Sigaranın haram olduğuna dair en büyük delil
şudur.
Sen Resulullahın huzurunda sigara içebilir misin?) diyor.
Sonra
kendisi cevap veriyor, (İçemezsin, içersen saygısızlık olacağı
için
küfür bile olur. O halde, Resulullahın huzurunda içilmeyen bu
mereti
Allah’ın huzurunda nasıl içersin?) diyor. Hocanın sözü doğru
değil
mi?
CEVAP
Çok yanlış bir kıyas. Peygamber
efendimizin
huzurunda yapılamayan ve Allah’ın huzurunda yapılmasında
mahzur olmayan
çok şey vardır. Mesela bir kimse, Resulullahın
huzurunda hela
ihtiyacını yapamaz, eşi ile beraber olamaz. Ama
bunları Allah’ın
huzurunda yapmak günah olmaz. Çünkü Allahü teâlânın
görmediği yer
yoktur. Bunun için sigaraya bir delile dayanmadan
haram demek çok
veballi bir iştir. Çünkü meşhur olan helale haram,
harama helal demek
küfür olur

Sigara ve iman



Sual: Bir
yazar, web
sitesindeki yazısında mesajlar kısmında diyor ki:
(Sigara
içen
biri, sigaranın beynine ve dolayısıyla ahiretine zarar vermekte ve
kendine
zulmetmekte olduğuna imanlı mıdır? İmandan amaç, imanın gereği
olan
amel midir? İmanın gereği olan amel yoksa, iman mevcut olabilir mi?
Sigara içen biri, “ben sigaranın zararlarına iman ediyorum” dese dahi,
böyle
bir imanı var mıdır? O zarara iman etmiş biri sigaraya devam
edebilir
mi? Ediyorsa, o konuda imanı hâlâ var olabilir mi? “İman
ehlinden,
mümine bilerek zarar gelmez” diyor Hazret-i Rasul. Eğer
çevremize veya kendimize bilerek zarar veriyorsak, bu durumda ne kadar
imanlı
olabiliriz? Buhari 2144 nolu hadise göre zina en hafif
günahlardandır;
iki kişi arasında kalması ve beyne direkt zararı
olmaması yönünden!
Ama sigara kişinin hem kendisine hem de çevresine
bilerek
zulmetmesidir ki, bu zinadan çok daha büyük günahtır. Öyleyse,
ister
sigara yollu, ister başka fiillerle kendisine veya çevresine
bilerek
zarar veren kişinin imanından ne kadar söz edilebilir?)
Bu
kişi,
iman amelden parça demek istemiyor mu? Nasıl oluyor da (sigara,
zinadan
daha büyük günah) diyebiliyor?
CEVAP
O kişi,
felsefecidir.
Kitaplarının hiç birisinde İslam âlimlerinden nakli esas
almaz.
Yukarıda görüldüğü gibi hadis-i şeriflere de, kendi anlayışına
göre
mana verir. Bu mutezilenin, felsefecilerin yoludur. Sigara hakkında

İslam âlimlerinin ciltler dolusu kitapları vardır. Hiç birisinden nakil
yapmadan kendi görüşünü din gibi ortaya koymaktadır. Sigara içmenin,
yani
amelin iman ile irtibatı olduğunu bildirmektedir. Halbuki Ehl-i
sünnet
itikadına göre, hangi günah olursa olsun, günah işleyene kâfir
denmez.
Günah işleyene kâfir demek, İngilizlerin kurduğu Vehhabilik
dininde
de vardır. Hâşâ günah işleyen kâfir denirse, dünyada müslüman
kalmaz.

Sigarayı savunmak



Sual: Bütün
dünya sigaraya
savaş ilan ederken, sigara nasıl savunulabilir?
CEVAP
Sigarayı
kimse savunmaz. Normal insan, sigaranın zararlarını inkâr edemez. Biz,
sigara
zararsızdır demiyoruz. Bizim endişemiz, mubaha haram denme
korkusudur.
Harama helal demek gibi, bu da tehlikelidir.

Bütün
fıkıh
kitaplarında,(Zarar vermeyen miktarı mubahtır) deniyor.
Salih bir
doktor bir kimseye, bir tanesi de sana zarar verir derse, ona
haram
olur; ama bu umuma şamil edilemez. Demek ki ölçü, zarar verip
vermemesidir.
Bir tek sigara içen bir kimseye, haram işledin demek, çok
veballi
bir iştir.

Şahsen, sigaradan nefret ederim. Ömrümde hiç
sigara
içmedim; fakat kendimiz sevmiyoruz diye, mubaha haram demekten
Allahü
teâlâya sığınırız!